HotWaterMusiC

pardon me, you got light?

3/10/09

born..grown...epoyintofviıv!

   İnsan doğar, büyür, ve ölür! Keşke lise yıllarında yazdığın kompozisyonlardaki gibi basit olsaydı hayatı üç çelsede anlatmak. "Lise yıllarında" dedin, evet lise yıllarında böyle kompozisyonlar yazan biriydin esasen, her konuyu bir şekilde buna bağlamayı bilirdin, ya da bunu her konuya...Doğdun. Nasıl? O zamanlar bilmiyordun, anlat(a)mamışlardı. Hem anlatsalar ne işine yarayacaktı ki. Lahananın göbeğindeydin, leylekler getirmişti, nil nehrine bırakılmıştın ya da. Gün geldi öğrendin gerçeği. Temelinin, o izlemekten zevk aldığını düşündüğün, alacağını aldıktan sonra da iğrenç gözlerle baktığın, suratının buruştuğu, ağzının ekşidiği, ... buruştuğu filmlerdeki gibi atıldığını öğrendiğinde miden bulandı. Ve tekrar geçmişe dönmek istedin, dönemedin. Nil nehrine bırakılmıştın, lahananın göbeğindeydin, leyleklerin gagasındaydın. Tatmin olmamıştın bu senaryolardan, ama sahneleri kafanda canlandırmak güzeldi. Leylek gördüğünde heyecanlanmak, lahanaya saygı duymak, nil nehrini görmesen de zihninde canlandırmak, onun da sana can verdiğini düşünmek... Şimdiki kadar berbat değildi. Hayır, hayır, hiç berbat değildi. Güzeldi aksine. Sevimliydi. Ama, büyüdün işte. Minicikken, boyun kısa diye erişemeyeceğin yerlerde muhafaza edilen eşyalara dokunamazken, uzanamazken, bütün istediğin bu değil miydi? Evet. Gördün. Öğrendin. Bunu öğrenmek için de ne çok okudun, ne de çok gezdin. Arkadaşlarınla sık sık yaptığın ergen sohbetlerinde öğrendin. "Bir elin nesi var, iki elin sesi var." atasözüne farklı açılardan bakmaya çalıştın. Baktın da. Ama bu atasözünün üzerine yazdığın kompozisyonlarda anlatamadın farklı bakış açını. Utandın. Ayıptı. Büyümüştün değil mi? Ama hala ayıp!

0 ÇemkireN :

Archive

  • 12 (4)
  • 1 (3)
  • 2 (10)
  • 3 (2)
  • 4 (1)